- evsiz-eşiksiz
- sif. Yaşayacaq yeri; evi, ailəsi olmayan. <Nazlı:> Təngə gəlmişəm. Adam evsiz-eşiksiz, onun-bunun küncündə nə qədər yaşayar? İ. Məlikzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
evsiz-eşiksiz
Look at other dictionaries:
dərbədər — sif. <fars.> Qapı qapı gəzən, avara, yurdsuz; ev eşiyindən, yerindənyurdundan avara düşmüş. // Zərf mənasında. Ey dərbədər gəzib ürəyi qan olan çocuq! Bir loğma nan üçün gözü giryan olan çocuq! M. Ə. S.. Dərbədər düşmək (olmaq) – qapı qapı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuvasız — sif. 1. Yuvası olmayan. Yuvasız quş. 2. məc. Yurdsuz, mənzilsiz, evsiz eşiksiz; avara, sərgərdan. Yuvasız quş – məc. yurdsuz, evsiz, sığınacaqsız adam haqqında. <Hindli qız:> Yuvasız bir quşam, elindən ayrı; Dağından, daşından, selindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bixaniman — f. evsiz eşiksiz, yurdsuz yuvasız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
külxəni — f. gecəni külxanda keçirən evsiz eşiksiz avara, sərgərdan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çöl — is. 1. Qumluq, susuz düzənlik; səhra, bozqır, biyaban. Ağcaqum çölü. Ərəbistan çölləri. – Nə mən Məcnun kimi çöllərdəyəm, bil; Nə sən Leyli kimi hicran xəstəsi. S. V.. // Meşəsiz düzənlik, sahə. Malqara çöldə otlayır. Çöldə canavarlar ulayır. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yersiz-yurdsuz — sif. Yaşamaq üçün yeriyurdu olmayan, evsiz eşiksiz; yersiz. // Səfil, avara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yurdsuz — sif. Yurdu, evi, məskəni olmayan, evsiz eşiksiz, ev eşiyindən, yurdundan məhrum olmuş. Hələ də gəlib gedənə əl açan yetim uşaqlar və yurdsuz arvadların əlindən tərpənmək mümkün deyildi. M. İ.. // Vətənsiz. Vətən! Qoynunda bəslənmiş əməllər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
